دَهينٌ - [د هـ ن ]. (صِيغَةُ فَعِيل).
1. "شَعْرٌ دَهينٌ" : مَدْهونٌ. "لِحْيَةٌ دَهينٌ" "جِلْدٌ دَهينٌ".
2. "وَلَدٌ دَهينٌ" : ضَعيفٌ. "أَمْرٌ دَهينٌ" "وَظَنَّ بِنا ظَنّاً دَهيناً".
دَهينٌ - [د هـ ن ]. (صِيغَةُ فَعِيل).
1. "شَعْرٌ دَهينٌ" : مَدْهونٌ. "لِحْيَةٌ دَهينٌ" "جِلْدٌ دَهينٌ".
2. "وَلَدٌ دَهينٌ" : ضَعيفٌ. "أَمْرٌ دَهينٌ" "وَظَنَّ بِنا ظَنّاً دَهيناً".