ضَفِيرٌ - [ض ف ر]. (صِيغَةُ فَعِيل).
1. "جَعَلَتْ شَعْرَهَا ضَفِيراً : مَنْسُوجاً، مَضْفُوراً.
2. "ضَفِيرُ البَحْرِ" : سَاحِلُهُ، شَطُّهُ.
ضَفِيرٌ - [ض ف ر]. (صِيغَةُ فَعِيل).
1. "جَعَلَتْ شَعْرَهَا ضَفِيراً : مَنْسُوجاً، مَضْفُوراً.
2. "ضَفِيرُ البَحْرِ" : سَاحِلُهُ، شَطُّهُ.