طَرَّدَ - [ط ر د] .(ف: ربا. متعد). طَرَّدْتُ، أُطَرِّدُ، طَرِّدْ، مص. تَطْرِيدٌ.
1. "طَرَّدَ الطَّالِبَ" : طَرَدَهُ بِشِدَّةٍ.
2. "طَرَّدَ السَّوْطَ" : مَدَّدَهُ.
طَرَّدَ - [ط ر د] .(ف: ربا. متعد). طَرَّدْتُ، أُطَرِّدُ، طَرِّدْ، مص. تَطْرِيدٌ.
1. "طَرَّدَ الطَّالِبَ" : طَرَدَهُ بِشِدَّةٍ.
2. "طَرَّدَ السَّوْطَ" : مَدَّدَهُ.