عَبِيطٌ - الجمع: عُبُطٌ، عِبَاطٌ. [ع ب ط]. (صِيغَةُ فَعِيل).
1. "لَحْمٌ عَبِيطٌ" : طَرِيٌّ غَيْرُ نَاضِجٍ.
2. "دَمٌ عَبِيطٌ" : طَرِيٌّ.
3. "زَعْفَرَانٌ عَبِيطٌ" : طَرِيٌّ، خَالِصٌ.
4. "رَجُلٌ عَبِيطٌ" : أَبْلَهُ.
عَبِيطٌ - الجمع: عُبُطٌ، عِبَاطٌ. [ع ب ط]. (صِيغَةُ فَعِيل).
1. "لَحْمٌ عَبِيطٌ" : طَرِيٌّ غَيْرُ نَاضِجٍ.
2. "دَمٌ عَبِيطٌ" : طَرِيٌّ.
3. "زَعْفَرَانٌ عَبِيطٌ" : طَرِيٌّ، خَالِصٌ.
4. "رَجُلٌ عَبِيطٌ" : أَبْلَهُ.