وَطِيدٌ وَطِيدةٌ، - الجمع: وَطَائِدُ. [و ط د]. (صِيغَةُ فَعِيلٌ ).
1. "أَسَاسٌ وَطِيدٌ" : قَوِيٌّ، ثَابِتٌ. "بِنَاءٌ وَطِيدٌ".
2. "أَمَلُهُ وَطِيدٌ بِأَنْ يُحَقِّقَ هَدَفَهُ" : رَاسِخٌ. "عَزْمٌ وَطِيدٌ" "إِيمَانٌ وَطِيدٌ".
وَطِيدٌ، وَطِيدةٌ - الجمع: وَطَائِدُ. [و ط د]. (صِيغَةُ فَعِيلٌ ).
1. "أَسَاسٌ وَطِيدٌ" : قَوِيٌّ، ثَابِتٌ. "بِنَاءٌ وَطِيدٌ".
2. "أَمَلُهُ وَطِيدٌ بِأَنْ يُحَقِّقَ هَدَفَهُ" : رَاسِخٌ. "عَزْمٌ وَطِيدٌ" "إِيمَانٌ وَطِيدٌ".