أَرْعَشَ - [ر ع ش]. (ف: ربا. متعد). أَرْعَشَ، يُرْعِشُ، مص. إِرْعَاشٌ.
1. "أَرْعَشَتْهُ الحُمَّى" : جَعَلَتْهُ يَرْتَعِشُ.
2. "أَرْعَشَهُ فَجْأَةً" : ...
رَعَّشَ - [ر ع ش]. (ف: ربا. متعد). رَعَّشْتُ، أُرَعِّشُ، رَعِّشْ، مص. تَرْعيشٌ. "رَعَّشَ الوَلَدَ" : جَعَلَهُ يَرْتَجِفُ وَيَرْتَعِدُ، أَرْعَشَهُ.