ذَوِيَ - [ذ و ي]. (ف: ثلا. لازم). ذَوِيَ، يَذْوَى، مص. ذَوِيٌّ. "ذَوِيَ النَّباتُ" : يَبِسَ، ذَبَلَ. "ذَوِيَ العُودُ".