مَزْمُومٌ ، ةٌ - [ز م م]. (مفع. مِنْ زَمَّ). "مَزْمُومُ الفَمِ" : مَشْدُودٌ... "شَفَتَاهُ مَزْمُومَتَانِ مُتَوَتِّرَتَانِ كَأَنَّهُمَا تَحْبِسَانِ كَلِمَةً تُرِيدُ أَنْ تَخْرُجَ". (أحمد بوزفور).
مَزْمُومٌ، ةٌ - [ز م م]. (مفع. مِنْ زَمَّ). "مَزْمُومُ الفَمِ" : مَشْدُودٌ... "شَفَتَاهُ مَزْمُومَتَانِ مُتَوَتِّرَتَانِ كَأَنَّهُمَا تَحْبِسَانِ كَلِمَةً تُرِيدُ أَنْ تَخْرُجَ". (أحمد بوزفور).