مَكَّكَ - [م ك ك]. (ف: ربا. لازم، م. بحرف). مَكَّكَ، يُمَكِّكُ، مص. تَمْكِيكٌ. "مَكَّكَ عَلَى غَرِيمِهِ": أَلَحَّ عَلَيْهِ فِي الطَّلَبِ.
مَكَّكَ - [م ك ك]. (ف: ربا. لازم، م. بحرف). مَكَّكَ، يُمَكِّكُ، مص. تَمْكِيكٌ. "مَكَّكَ عَلَى غَرِيمِهِ": أَلَحَّ عَلَيْهِ فِي الطَّلَبِ.