دَعَصَ - [د ع ص]. (ف: ثلا. متعد، م. بحرف). دَعَصَ، يَدْعَصُ، مص. دَعْصٌ.
1. "دَعَصَ غَرِيمَهُ" : قَتَلَهُ.
2. "دَعَصَهُ بِرُمْحٍ" : طَعَنَهُ بِهِ.
دَعَصَ - [د ع ص]. (ف: ثلا. متعد، م. بحرف). دَعَصَ، يَدْعَصُ، مص. دَعْصٌ.
1. "دَعَصَ غَرِيمَهُ" : قَتَلَهُ.
2. "دَعَصَهُ بِرُمْحٍ" : طَعَنَهُ بِهِ.