دَلَعَ - [د ل ع]. (ف: ثلا. لازمتع). دَلَعَ، يَدْلَعُ، مص. دَلْعٌ، دُلوعٌ.
1. "دَلَعَ لِسانُهُ دُلوعاً" : خَرَجَ مِنْ فَمِهِ وَاسْترْخَى.
2. "دَلَعَ لِسانَهُ دَلْعاً" : أَخْرَجَهُ مِنْ فَمِهِ.
دَلَعَ - [د ل ع]. (ف: ثلا. لازمتع). دَلَعَ، يَدْلَعُ، مص. دَلْعٌ، دُلوعٌ.
1. "دَلَعَ لِسانُهُ دُلوعاً" : خَرَجَ مِنْ فَمِهِ وَاسْترْخَى.
2. "دَلَعَ لِسانَهُ دَلْعاً" : أَخْرَجَهُ مِنْ فَمِهِ.